Marku, pewnie tego nie pamiętałeś, ale kiedyś w autokarze jadącym do Bukowiny Tatrzańskiej, podałeś książkę z problemem rozgrywkowym młodemu licealiście. Łatwo znalazłem drogę do dziewięciu lew na 3NT, ale byłem tak zestresowany, że źle policzyłem, wydawało mi się, że mam ciągle osiem i szukałem tej dziewiątej, aż zrobiło się ciemno i zabrałeś mi książkę z dbałości o moje oczy. Dzięki za grę przy jednym stoliku te setki razy. Żegnaj.

Dzięki Tobie Marku przyszedłem na swój pierwszy turniej brydżowy co zmieniło moje życie za co serdecznie Ci dziękuję. Spoczywaj w pokoju.

No przecież mieliśmy zagrać jak skończy się zaraza, której tak b. się obawiałeś. ŻEGNAJ