Miałem przyjemność parę razy zagrać regionalny turniej z Jackiem. Kapitalny brydżysta,z którym zawsze się coś działo na turniejach. Jeśli nawet, był dzień( a takich było bardzo mało) w którym Jacek nie brał samych maksów, umilał grę ciekawymi i śmiesznymi historiami z przeszłości. Szkoda, że już nie będę miał okazji wygrać z Tobą turnieju.

Tak trudno uwierzyć, że Kosiorka już nie ma z nami. Czekałem, aż zadzwoni... powie, że to pomyłka, żart, nieprawda. Był tak ważną postacią naszego świętokrzyskieg o brydża, że trudno mi sobie teraz wyobrazić nasze wtorkowe spotkania turniejowe bez Niego. Większość z nas miała okazję zagrać z Jackiem jakiś turniej lub choć parę rozdań. Ja miałem szczęście grać z Nim w jednej drużynie kilka sezonów ligowych, kilkadziesiąt turniejów i pewnie tysiące rozdań. Był prawdziwym arcymistrzem, najlepszym brydżystą jakiego znałem. Zawsze chętnie służył radą, oceną, analizą problemu brydżowego. Uczyliśmy się od Niego.

Również poza brydżem na pomoc Jacka zawsze można było liczyć. Choć jestem informatykiem, to właśnie Jacek doradził mi jaki komputer kupić. Rozmawialiśmy kilka dni temu... żalił się na orzeczenie KDiE, powiedział mi jak licytowałby na moim miejscu w pewnym rozdaniu z ligi oraz na jaki model wymienić telefon. Znał się na wszystkim, potrafił rozmawiać na każdy temat, był duszą towarzystwa. Niektórych to czasem drażniło, ale jestem pewien, że będzie nam tego brakowało. Dziś zdajemy sobie sprawę jak bardzo był nam bliski. A teraz jego szare uśmiechnięte zdjęcie jest na naszej stronie tuż obok pięknego zdjęcia śp.Renaty Wajdowicz, z którą bardzo się lubili. Pozostaje wierzyć, że teraz grają gdzieś razem w niebiesiech. R.I.P.

Trudno jest żegnać kogoś kto mógł być jeszcze z nami.
Idąc przez życie, spotyka się po drodze wielu ludzi. Niektórzy z nich z natury są dobrzy, inni nie. Jacek należał do tej pierwszej grupy. Bardzo go szanowałem za to jakim był człowiekiem nie tylko jako brydżystę. Cechy jakie pokazywał grając w brydża miały swoje odbicie w życiu codziennym. Otwarty na pomoc nie tylko w kwestiach brydżowych w których był Arcymistrzem. Jako człowiek, który w brydżu osiągnął szczyty potrafił w sposób przystępny i zrozumiały dzielić się swoją wiedzą co czyniło z niego w mojej ocenie więcej niż Autorytet. Mam nadzieję, że tam gdzie Ci dane było się znaleźć spotkasz sobie podobnych i trafi Ci się niejedno rozdanie z typu 6NTx bez jednej za czystego maksa.
Żegnaj Jacku, na zawsze pozostaniesz w mej pamięci.

Wielokrotnie graliśmy razem z Jackiem. Odnieśliśmy wiele zwycięstw w turniejach brydżowych. W czasie wolnym spędziliśmy setki godzin na pogawędkach. Często rozstawaliśmy się na jakiś czas bo ta gra powodowała duży stres, ale zawsze wracaliśmy do siebie ciągnięci magią wspólnej gry. Nawet w czasie rozstań brydżowych często dzwoniliśmy do siebie i spotykaliśmy się. Ostatnio brydż stał się jedyną pasja Jacka i przywiązywał do niej duże znaczenie. Bardzo przeżywał porażki. Lubił pływać i grać w ping-ponga. Niestety choroba serca ograniczała tu jego możliwości. I właśnie podczas gry w ping-ponga doznał zawału. Zegnam Cię Jacku jako niezapomnianego przyjaciela i znakomitego brydżystę.

Andrzej Lućko

P.S
Myślę ,że dobrze by było aby od przyszłego roku dla upamiętnienia arcymistrza międzynarodoweg o Jacka Janowskiego nazwać jego imieniem OTP Świętokrzyski lub jeden z turniejów w ramach tej imprezy. Na pewno da się pogodzić 2 nazwiska J.Janowskiego i K.Ujazdowskiego .

Zegnaj przyjacielu!

Wielka szkoda. Będzie Cię nam brakowało Jacku!