Gdyby przeciwnik nie interweniował, szlemika można wylicytować na bardzo wiele sposobów i z tym ufam, że poradzilibyśmy sobie bez problemu. Natomiast dojście do szlema byłoby niełatwym zadaniem jak na możliwości naszej pary, choć nie niemożliwym. Po otwarciu 1c Bartka stanąłbym przed trudnym wyborem już pierwszej odpowiedzi. Moja ręka (W) zawiera co prawda wspaniały fit, ale już widać, że kolor atutowy jest przewartościowa ny, gdyż damę i waleta kier można by zastąpić blotkami, a tych trzech punktów może nam zabraknąć w kolorach bocznych. Odliczając te 3 punkty mam tylko 9 oczek, oprócz atutów raptem dama i król. Dodając istotny fakt, że ręka nie zawiera krótkości, trudno tu dopatrzyć się poważnych szlemikowych aspiracji. Do gry premiowej partner musi mieć niezrównoważoną rękę. Moim celem byłoby zatem odsprzedanie dużego fitu i siły na końcówkę, ale jednocześnie nie powinienem marnować przestrzeni, aby partner miał okazję sprzedać ewentualne nadwyżki układowe. W arsenale mam odpowiedź 4k, oznaczającą fit kier 4+ bez krótkości i siłę na końcówkę. Wszystko się zgadza, jednakże ta odzywka nie spełnia warunku dotyczącego marnowania przestrzeni, no i te 2 bezcenne dodatkowe kiery... Być może zatem dokonałbym przewartościowa nia i zakwalifikował tę rękę do przedziału 15+ licytując elastyczne 2nt (co najmniej inwit z fitem). Partner wówczas naturalne nadwyżkowe 3k, a ja forsujące 3c, które właśnie oznaczać będzie aspiracje szlemikowe z ręką 15+ PC bez dobrego koloru bocznego. Po takim początku licytacji, dalej stosujemy konwencję „mały splinter”, czyli po silnym uzgodnieniu koloru starszego na wysokości trzech, otwierający licytuje 3nt bez krótkości (2542), lub naturalnie boczną krótkość. Licytacja wyglądałaby zatem następująco:

1c - 2nt
3k - 3c
3p - 4k
4p - 4nt
5k - 7c

4k oznacza brak cuebidu trefl, cue-bid karo (pierwszy cuebid w kolor boczny partnera na pewno z wartości), 4p – renons pik. Bartek odlicytuje zatem rękę co najmniej 5-5 lub 6-4, bo 4 trefli nie ma (świadczy o tym 3k). Gdy po Blackwoodzie Bartek sprzeda 3 wartości, widać już, że na damę karo lub wyrobioną piątą fortę karo wyleci jeden trefl i zupełnie nie ma co oddawać.

To wszystko porozdaniowa teoria. Czy rzeczywiście tak dobrze byśmy sobie poradzili tego już się nie dowiemy, gdyż przy stoliku było zupełnie inaczej za sprawą aktywności przeciwników. Po otwarciu 1c, Jasiu wykorzystując stosowność założeń i układ ręki, mimo minimalnej siły celnie uznał za stosowne zameldowanie się w licytacji odzywką 1p. Ja uwzględniając priorytety, które wymieniłem wcześniej, wybrałem 2p (forsing do końcówki z fitem kier). Dalej potoczyło się następująco:
1c – 1p – 2p – 4p
5k – pas – 6c – 6p!
pas! – pas – 7c – pas
pas – 7p!

Bartek z piękną silną ręką i renonsem pik miał oczywiste naturalne 5karo, a ja z Królem karo i fenomenalnymi kierami, spodziewając się u partnera krótkości pik i trzech asów z pięciu zalicytowałem 6c. Po celnych 6 pikach Stasia, pas Bartka oznaczał oczywiście, że na pewno nie oddajemy pika i chętnie zagrałby szlema. Po moich oczywistych 7c, Jasiu zdecydował się na celną obronę, którą mu nagrodziłem puszczając pierwszym pikowym wistem 2 lewy. Ot i cała historia.